Zastanawiam się od kiedy i w jakich okolicznościach obudziły się wśród dzisiejszych profesorów i autorytetów prawa, cechy takie jak umiłowanie wolności, swobód obywatelskich i stanie na straży konstytucji...? Jakie to okoliczności wyzwoliły te namiętności? Wydawać by się mogło, iż wymienione wartości powinny cechować człowieka bez względu na okoliczności, wiek, stanowisko. Są immanentną częścią charakteru. Mam na myśli dziejące się od paru lat z okładem, lamenty i rąk łamanie przez szeroko rozumianych ludzi prawa i ich sympatyków pobudzonych do działania przez opozycję totalną. Czy w historii kilku dekad nie było okazji to tak energicznych i spontanicznych wystapień prawników? Były, owszem, że były. Ale chciałbym się ograniczyć jedynie do tzw. autorytetów i ich doświadczenia mierzonego dekadami lat oraz zajmowanych w państwie pozycji. Płaszczyzną wszystkich wystąpień opozycyjnych wokół zmian proponowanych przez rząd jest konstytucja czy jak wolą totalni, obrona konstytucji czyli k